We're going to the BEACH!♡

Ayu bowan,

Dit zal een van ons laatste verslagen zijn, want ons avontuur zit er bijna op.

Vorige week dan nog een week in Kandy gezeten, disabled school en boys gedaan. Wat ging de week snel. De disabled school was echt heel erg leuk, daar wilde we eigenlijk niet weg. We hadden voor de kinderen allemaal een loombandje gemaakt en gegeven. Vonden ze leuk, een iemand snapte alleen niet wat ie er mee moest doen trok het kapot en gooide het in de prullenbak.
Ook hadden we 3 boekjes gekocht van sesamstraat de grote beer in het blauwe huis en van de dalmatiërs. Dit viel ook in goede aarde en een jongetje begon er meteen fanatiek in te lezen. Wij kregen een kaartje van de teachers als bedankje, heeel erg lief.
Bij de jongens hebben we ook een leuke week gehad dit was alleen wat lastiger. De jongens waren niet echt enthousiast. Uiteindelijk hebben we de laatste dag het spelleje 'ik zie ik zie wat jij niet ziet' gedaan. Tijdens dit spelletje werden ze wel enthousiast en deden ze erg leuk mee.

Vrijdagavond vertrok er een ander Nederlands meisje alweer naar huis, hebben toen met een stel meiden even frietjes besteld om het af te sluiten
Zaterdag zijn we sochtends met zn tweeen naar de tuin die op wereldserfgoed staat. Dit was wel mooi om te zien maar we hadden er denk ik meer van verwacht, ook hadden we niet echt heel goed weer dat was jammer. Smiddags zijn we nog even Kandy in geweest om de laatste boodschappen en souvenirs te kopen, voordat we de stad verlaten en waarschijnlijk nooit meer terug komen.
Terug bij het huis begonnen met inpakken van de tassen, wat blijft dat een rot werk. Gelukkig worden we er steeds handiger in en hoeven we het nu nog maar twee keer te doen.
Savonds met alle Nederlandse meiden uit het huis uiteten geweest omdat er bijna iemanf jarig was en omdat er op zondag heel veel mensen vertrokken naar het strand, leek dat ons allemaal een goed idee.

Zondagochtend om 4u stond de taxi er die ons naar het treinstation zou brengen, hij kocht een kaartje en bracht ons naar de goede trein. Bepakt en bezakt aangekomen in de trein goede plek uitgekozen en waren we klaar om te gaan. De treinreis duurde5.5u. Onderweg kwam je van alles tegen erg indrukwekkend om te zien, aan de ene kant van het spoort zag je sloppenwijken en als je aan de andere kant keek zag je de zee. Om half 11 aangekomen in Ambalangoda. Werden opgehaald door de captain en die bracht ons naar het verblijf. Daar aangekomen was het hemels. Kamer voor 4, lauw warm douche water, uitzicht op zee. We kregen onze kamer te zien en daarna mochten we iets eten, dan was het de bedoeling dat we even gingen relaxen totdat de baas zou komen en de regels zou vertellen. Dat kon nog niet want niet alle vrijwilligers waren er. Dus was er de tijd om naar het strand te gaan. Natuurlijk waren we meteen weer verbrand haha. Savonds na het eten dan eindelijk de meeting en konden we naar bed, het was een lange dag en we waren gesloopt.

Maandag begonnen op de pre-school, dit stelt niet zoveel voor. We beginnen daar om half tien en om 11u zijn we weer klaar. We zijn samen aan het knutselen, er zijn nog 4 andere vrouwen aanwezig die knutselen ook. De klas bestaat uit 4 kinderen die alleen maar buitenspelen, dit komt omdat ze donderdag een opendag hebben en daar moeten ze allemaal dingen laten zien dus dat moet natuurlijk af voor die tijd haha.
Smiddags hebben we de tijd dingen te bezoeken, gisteren zijn we naar Galle geweest hebben daar het fort bezocht en een museum. Was erg mooi om te zien.
Vandaag zijn we naar Hikaduwa geweest, naar het tsunami museum. Dit was erg interessant en indrukwekkend. We liepen allebei met kippenvel rond. Je krijgt nu zo'n indruk van hoe het er nu weer uitziet maar hoe slecht het er tien jaar geleden allemaal bij lag.

Op naar de rest van ons avontuur, jullie horen snel weer van ons.

Liefs Alexandra en Merle